Historie

1930-1940

De oprichting
De grondslag voor het oprichten van RKTSV werd gelegd in maart 1930. Het toenmalige patronaat, gevestigd in het bovenzaaltje van de jongensschool aan de Singelweg, was de plaats waar in die tijd steeds vaker werd gesproken over het oprichten van een nieuwe voetbalverenging in Terwinselen. Een van de grote animators was kapelaan Werry. Bij hem thuis werd op 30 maart 1930 de oprichtingsvergadering gehouden. Tot de oprichters behoorden verder nog: A. Brull, de gebroeders Hanssen, de gebroeders Van der Heiden, de gebroeders Odekerken, de gebroeders Gijbels, H. Pauwels en H. Merckelbach.

De vereniging kreeg de naam RKPSV (RK Patronaats Sportvereniging) en de clubkleuren waren wit-zwart (witte shirts met horizontale zwarte strepen en witte broeken). Aan het lidmaatschap van de nieuwe vereniging was de voorwaarde verbonden dat de leden van RKPSV ook lid van het patronaat moesten zijn.
Het eerste bestuur dat werd gekozen bestond uit: voorzitter Math Gijbels, secretaris A. Brull en penningmeester J. Odekerken met kapelaan Werry als adviseur. Het had niet veel gescheeld of de vereniging was weer opgehouden te bestaan. Voetballers waren er genoeg. Maar waar shirts, broeken en voetbalschoenen vandaan te halen en te betalen. Kapelaan Werry bracht gelukkig uitkomst. Hij kocht en betaalde alles. De voetbal-schoenen werden gekocht bij Hein Merckelbach en in maandelijkse termijnen van 25 cent moest iedereen het bedrag van de voetbalschoenen aan de kapelaan terugbetalen.

RKPSV was echter niet de eerste voetbalclub in Terwinselen. Eerder was al De Spartaan opgericht, die echter niet lang bestond, terwijl verder nog bestonden OVV (Onderspekholz) en Wilhelmina. Deze verenigingen, die allen op het terrein aan de Singelweg speelden, en de in 1937 opgerichte vereniging ADO (Tempo), konden het hoofd niet boven water houden en verdwenen de een na de ander. Na enkele maanden bleek dat het tijdens de oprichtingsvergadering gekozen bestuur, destijds nog maar knapen met de eerste lange broek, niet het nodige gezag onder de leden kon brengen en handhaven en de geestelijke adviseur zag zich dan ook genoodzaakt om hiervoor oudere leden te vinden die bereid waren deze taak op zich te nemen en die in staat moesten zijn om aan de jeugdige vereniging leiding te geven. In de op 27 juli 1930 gehouden ledenvergadering stelde de geestelijke adviseur het nieuwe bestuur, bestaande uit de heren C. Hendriks (voorzitter), N. Hanssen (2e voorzitter), J. Vijgen (secretaris) en H. Vijgen (penningmeester), aan de vereniging voor en werd dit nieuwe bestuur door de leden geaccepteerd.Onder de leiding van dit bestuur kreeg de vereniging een definitieve vorm en na het spelen van enkele oefenwedstrijden (met goed resultaat) op het terrein aan de Singelweg werd vervolgens besloten om de club aan te melden bij de RKLVB en in het seizoen 1930-1931 met twee elftallen deel te nemen aan de competitie. Het eerste elftal in de 2e klasse en het tweede elftal in de 3e klasse van de RKLVB. Het eerste elftal van het eerste uur bestond uit de navolgende spelers: J. Vrösch, H. Pauwels, J. Hanssen, J. Hendriks, F. Hanssen, E. Olfen, J. Odekerken, H. Vijgen, H. Hanssen, W. Hamerlinck en H. Wouters.

In het allereerste seizoen gaven de beide elftallen meteen hun visitekaartje af. Het eerste elftal eindigde namelijk op de derde plaats en het tweede elftal op de vijfde plaats van de ranglijst. In de tweede competitie werd het eerste succes geboekt en wel door het eerste elftal. Via een tweede plaats promoveerde het team naar de 1e klasse van de RKLVB.

De naamswijziging
In het tweede jaar van het bestaan dreven de eerste donkere wolken boven RKPSV. Tijdens de afgelopen competitie hadden zich namelijk meerdere feiten voorgedaan die de naam van het patronaat niet ten goede kwamen, terwijl de vereniging was uitgegroeid tot buiten het patronaat. Om deze redenen vond geestelijk adviseur kapelaan Werry het beter om de naam van de vereniging te veranderen. In de ledenvergadering van 21 augustus 1932 werd dan ook besloten om de naam RKPSV te veranderen in de huidige naam RKTSV, waarachter in 1938 “Wilhelmina” werd toegevoegd.

De eerste kampioenschappen
In 1933 kon voor de eerste maal in de nog prille geschiedenis van de vereniging de kampioensvlag worden gehesen en wel voor het tweede elftal dat kampioen werd in de 3e klasse van de RKLVB en promoveerde naar de 2e klasse. Het seizoen erop kon de kampioensvlag weer in de top en nu voor het eerste elftal, dat het kampioenschap behaalde in de 1e klasse van de RKLVB en daarmee promoveerde naar de Overgangsklasse.


De jeugdafdeling ziet haar eerste levenslicht
In 1934 wordt er voor de eerste keer met een jeugdelftal deelgenomen aan de competitie. Er werd een B-elftal ingeschreven. Enkele jaren later werd door het bestuur van de vereniging een jeugdcommissie benoemd die verantwoordelijk was voor de zorg en de leiding over de jeugdelftallen.

De eerste crisis binnen RKTSV
In 1935 deed zich de eerste ernstige crisis voor binnen de toen vijf jaar oude vereniging. Door te weinig samenwerking binnen de vereniging bedankte zich de toenmalige voorzitter C. Hendriks en met hem stapten diverse bestuursleden op. De vereniging dreigde hieraan ten onder te gaan, maar de toenmalige geestelijke adviseur kapelaan Franck, die kapelaan Werry als zodanig was opgevolgd, bracht redding. Nadat hij enkele maanden de vereniging zelf had geleid, stelde hij op 4 augustus 1935 een nieuw bestuur samen, bestaande uit: N. van Zonneveld (voorzitter), C. Berger (2e voorzitter), J. Florie (secretaris) en M. Sijstermans (penningmeester). Het nieuw gevormde bestuur pakte de zaken energiek aan met als resultaat dat in 1936 voor de derde maal de kampioensvlag de top in kon en wel voor het eerste elftal, dat het kampioenschap behaalde in de Overgangsklasse en promoveerde naar de 2e klasse van de IVCB.

1940-1950

De oorlogsjaren
De vereniging had haar bestaansrecht bewezen en stond haar mannetje in de IVCB. De Tweede Wereldoorlog dreigde echter roet in het eten te gooien. Door de Duitse bezetting kwamen er tal van veranderingen, ook in de voetbalsport. De IVCB en de KNVB werden samengevoegd tot de NVB en het eerste elftal werd ingedeeld in de 3e klasse. In 1942 ging wederom de kampioensvlag in de top voor het eerste elftal. Men moest promotiewedstrijden spelen voor een plek in de 2e klasse van NVB. De laatste wedstrijd, waarbij een gelijkspel voldoende was voor promotie, werd op eigen terrein tegen RKONS met dikke cijfers verloren, waardoor de poort naar de 2e klasse NVB gesloten bleef. Met wisselend succes werd er de jaren erna verder gespeeld in de 3e klasse. Na de bevrijding werden er nog kampioenschappen gevierd van het 2e en het 3e elftal. In het seizoen 1946-1947 werd het 2e elftal kampioen en promoveerde naar de 1e klasse van de afdeling Limburg en een seizoen later was het de beurt aan het 3e elftal dat naar de 2e klasse van de afdeling Limburg promoveerde.

Aanstelling van de eerste officiële trainer
Vanaf het eerste competitieseizoen tot en met het seizoen 1947-1948 beschikte de vereniging niet over een trainer voor het eerste elftal. De trainingen vonden plaats onder leiding van enkele oudere spelers en de opstelling werd op zondag door het bestuur gemaakt. Vanaf het seizoen 1948-1949 kwam hier verandering in en werd de heer J. Dohmen door het bestuur aangesteld als eerste officiële trainer van RKTSV.

Het Zilveren Schacht toernooi
In 1948 werd voor de eerste keer het Zilveren Schacht toernooi gehouden. De organisatie hiervan was in handen van RKTSV. De Zilveren Schacht trofee werd ontworpen door een juwelier uit Heerlen en koste de vereniging maar liefst 1000 gulden. Tot 1954 werd dit toernooi, waaraan veel gerenommeerde clubs deelnamen zoals Limburgia, Groene Ster, Juliana en Maurits, jaarlijks georganiseerd. Groene Ster werd door een 3-2 overwinning op Maurits winnaar van de laatste editie. De Zilveren Schacht trofee staat momenteel in de prijzenkast van RKTSV.

Het noodlot treft RKTSV
In 1949 voltrekt zich het noodlot over de vereniging. Doordat een vijftal van de beste spelers van het eerste elftal naar Indië moeten vertrekken om het vaderland te dienen, is de stootkracht uit het elftal weg en gaat men roemloos ten onder in de competitie en is degradatie naar de 4e klasse een feit.

1950-1960

De terugkeer naar de derde klasse
De spelers, die enkele jaren in Indië hebben vertoefd (o.a. W. Sentjens, A. Lataster, A. Jager, Fr. Jacobs en A. van den Berg) keren terug en blijken de vereniging trouw te zijn gebleven. In het seizoen 1950-1951 schijnt dan ook weer de zon. Onder de bezielende leiding van trainer J. Dohmen wordt het kampioenschap in de 4e klasse behaald en is promotie naar de 3e klasse een feit. De inwoners van Terwinselen bezorgen de kampioenen een prachtige ontvangst, waarmee nogmaals wordt aangetoond hoe met de vereniging wordt meegeleefd.

Dan volgen enkele jaren van harde werken in de 3e klasse, waarbij goede klasseringen worden behaald (6e, 2e en 6e plaats). Het tweede elftal, dat intussen van de 1e klasse afdeling Limburg is gedegradeerd naar de 2e klasse, weet in 1952 het verloren terrein terug te winnen. Via winst in de beslissings-wedstrijd tegen Juliana 4 keert men terug in de 1e klasse afdeling Limburg.

De anekdote met de duif
In het seizoen 1951-1952 moest het eerste elftal een verre uitwedstrijd spelen in Maastricht tegen Maastrichtse Boys. Er werd een duif meegenomen die tijdens de rust van de wedstrijd zou worden losgelaten om het thuisfront in Terwinselen in clublokaal Vijgen via een briefje in de duivenring op de hoogte te stellen van de ruststand. Wanneer de postduif het clublokaal bereikt is de vreugde groot. Het eerste elftal leidt immers met de rust met 6-1.De teleurstelling is echter groot wanneer de spelers na de wedstrijd weer terugkeren in het clublokaal. De wedstrijd is namelijk alsnog in een 6-6 gelijkspel geëindigd. In 1953 staat de poort naar de 2e klasse op een kier. Echter door een 1-0 nederlaag in de voorlaatste competitiewedstrijd tegen concurrent Waubachse Boys gaat dit feest niet door. Het tweede en derde elftal hadden meer succes. In het seizoen 1953-1954 werden beide elftallen kampioen. Het tweede elftal promoveerde naar de 2e reserve klasse van de KNVB en het derde elftal naar de 2e klasse van de afdeling Limburg.

Het 25-jarig bestaan

Juist in het jaar dat de vereniging haar zilveren bestaansfeest vierde, werd eindelijk het langverwachte succes behaald. In een enerverende eindsprint wist het eerste elftal namelijk de kampioenstitel voor zich op te eisen. Promotie naar de fel begeerde 2e klasse van de KNVB was een feit geworden. Het kampioensteam bestond uit: T. Ederveen, A. v.d. Berg, P. Arets, A. Julicher, A. Lataster, P. Gedaen, W. Amkreutz, F. Smeets, W. Sentjens, H. Niesters, A. Jager, H. Smeets, H. Drescher, J. de Jongen, W. Vermeulen, K. Pol, P. Arets, H. Scheijen, H. Rademakers, H. Schaeps, J. Oligschlagers, B. Tholen, J. Vroomen,  J. Ramakers en J. Hodiamont. Ook het tweede en het derde elftal handhaafden zich. Trainer Adam Fischer en zijn spelers konden hier trots op zijn en het bestuur en de vereniging geen mooier cadeau aanbieden bij het zilveren bestaansfeest van de vereniging. 

Het jubileumjaar kende nog meer bijzonderheden. RKTSV leverde namelijk de eerste semi-prof speler af en wel Toon Ederveen aan VV Bleijerheide (i.c. Roda Sport). De vereniging hield aan deze “transfer” 200 gulden over. Verder overleed oud voorzitter en ere-voorzitter C. Hendriks, die de vereniging verschillende malen door moeilijke periodes heen had geloodst.

Het succesvolste seizoen

Het seizoen 1955-1956 is tot op heden het succesvolste seizoen in de geschiedenis van RKTSV. Nog nooit speelden de teams van RKTSV zo hoog. Het eerste elftal in de 2e klasse van de KNVB, het tweede elftal in de 2e reserve klasse van de KNVB en het derde elftal in de 2e klasse van de afdeling Limburg. Het derde elftal wordt aan het einde van dat seizoen zelfs nog kampioen en promoveert naar de 1e klasse van de afdeling Limburg.

Een mindere periode
In de laatste seizoenen van de vijftiger jaren beleeft de vereniging een mindere periode. In het seizoen 1956-1957 degradeert het eerste elftal naar de 3 klasse van de KNVB en weet het tweede elftal zich ternauwernood te redden door een beslissingswedstrijd tegen SVN 2 te winnen. Er wordt inmiddels entree geheven bij de thuiswedstrijden van het eerste elftal. In 1956 bedraagt de entree 60 cent voor volwassenen en 40 cent voor gepensioneerden.

In het seizoen 1958-1959 weet het eerste elftal degradatie te ontlopen door de beslissings-wedstrijd tegen RKHBS te winnen en het derde elftal degradeert naar de 2e klasse van de afdeling Limburg. De eerste elftalspelers P.Aretz, H. Scheijen en J. Schmets worden geselecteerd voor het Kerkraads amateurelftal.

De traditionele kerstviering

Op Tweede kerstdag 1958 werd een oude verenigingstraditie in ere hersteld: de kerstviering voor de leden van RKTSV. Na de Heilige mis in de parochiekerk wordt in het toenmalige clublokaal bij café Joep Vijgen een koffietafel geserveerd met aansluitend een gezellig samenzijn waarbij natuurlijk onder het genot van een glaasje bier het kaartspel op tafel komt.

Veldverlichting

Voor aanvang van het seizoen 1959-1960 worden op het terrein aan de Singelweg vier lichtmasten geplaatst, waarna een lang gekoesterde wens eindelijk in vervulling ging.

Een eigen carnavalsafdeling

Eind 1959 aanschouwt een eigen carnavalsafdeling onder de naam “d’r Ouwe Voesbalsjong” het levenslicht. De eerste carnavalsavond wordt op zondag 21 februari 1960 gehouden in café De Postiljon bij Herman en Rösje Eussen. De spelers van het eerste elftal fungeren als Raad van Elf en tot eerste prins carnaval wordt Ed Toussaint gekozen.

1960-1970

Rampjaar
Het seizoen 1960-1961 gaat de geschiedenis in als een rampjaar. In dit seizoen degradeerde het eerste elftal namelijk naar de 4e klasse van de KNVB nadat men de beslissingswedstrijd tegen Miranda met 1-0 had verloren. Het tweede elftal degradeerde van de 2e reserve klasse van de KNVB naar de 1e klasse van de afdeling Limburg en een derde elftal kon niet op de been worden gebracht omdat er te weinig spelers waren.

De veteranenafdeling

Op 1 juli 1960 werd onder leiding van Nol Lataster een veteranenafdeling opgericht. In 1996 werd bij gebrek aan spelers deze afdeling opgeheven. In december 2000 maakte de veteranenafdeling een doorstart onder leiding van Toon Hanssen, Johan Lataster en Ad van den Berg. In het jaar 1961 werden de statuten van de vereniging koninklijk goedgekeurd.

Meer aandacht voor de medische verzorging
Aan het begin van het seizoen 1961-1962 werd Karel Tackenberg aangesteld als verzorger/ masseur van het eerste elftal. Karel was hiermee de eerste officiële verzorger van RKTSV. Het seizoen 1961-1962 bracht langzaam herstel voor RKTSV. Het eerste elftal eindigde op de tweede plaats achter kampioen Rimburg en het tweede elftal eindigde in de middenmoot.

De tijdelijke verhuizing van de Singelweg naar de Rukkerweg

In verband met de renovatie van de kleedlokalen van het terrein aan de Singelweg, was de vereniging genoodzaakt om in het seizoen 1963-1964 haar thuiswedstrijden te spelen op de  sportvelden van de OVCS aan de Rukkerweg. Het seizoen erop kon men weer terugkeren naar haar thuishaven, waar de kleedlokalen waren gerestaureerd en waren voorzien van oliegestookte kachels. De heren Coenjaerts, Feller en Ingenhou hadden hierbij bergen werk verzet.

Van fancy fair tot Terwinseler Straatmarkt
In mei 1964 werd door de vereniging op het schoolplein van de Mariaschool een fancy fair georganiseerd. De opbrengst hiervan zou worden besteedt voor de aanschaf van een nieuwe grasmaaimachine. Deze fancy fair is de voorloper van de Zomerfeesten en de huidige Terwinseler Straatmarkt. Na vele fancy fairs en kermissen met feesttenten op het voetbalveld aan de Singelweg te hebben georganiseerd is deze festiviteit via de Zomerfeesten uitgegroeid tot de huidige Terwinseler Straatmarkt.

Geen grote successen in de jaren zestig
In de jaren zestig vielen er met uitzondering van het seizoen 1966-1967 geen successen of kampioenschappen te vieren. In dit seizoen werden het tweede en het derde elftal en een jeugdelftal kampioen. Het tweede elftal bereikte zelfs de vierde bekerronde van de afdeling Limburg waarin het met 2-1 verloor van Palemig 1.

1970-1980

Robijnen RKTSV
Het jaar 1970 bracht twee hoogtepunten voor RKTSV. In de eerste plaats de viering van het 40 jarig bestaansfeest en op de tweede plaats de bouw en de opening van nieuwe kleedlokalen op het terrein aan de Singelweg. Voor het tweede elftal was het een minder succesvol jaar, daar dit elftal moest degraderen naar de 2e klasse van de afdeling Limburg.

Een nieuw clublokaal
Na vele jaren moest in 1971 het clublokaal in de café van Joep Vijgen aan de Schaesberger-straat noodgedwongen wegens plaatsgebrek worden verlaten. Een nieuw onderkomen werd gevonden in café De Postiljon eveneens gelegen aan de Schaesbergerstraat bij Herman en Rösje Eussen. In het seizoen 1971-1972 eindelijk weer eens een kampioen. Het vierde elftal veroverde de titel met vlag en wimpel.

Andermaal degradatie
Het jaar 1974 is een zwarte bladzijde in de geschiedenis van RKTSV. Na 35 jaar onafgebroken te hebben gespeeld in de IVCB, NVB en KNVB degradeerde het eerste elftal naar de 1e klasse van de afdeling Limburg. Daarnaast moest de vereniging afscheid nemen van M. Vrösch, in leven bestuurslid en vice-voorzitter van de vereniging, en van P. Buskens, jarenlang trouw lid van de vereniging.

De verhuizing naar de Seghemanstraat
Naast de minder prettige belevenissen waren er in 1974 ook hoogtepunten. Zo kon het nieuwe sportcomplex aan de Seghemanstraat in gebruik worden genomen. Hierbij kreeg de vereniging de beschikking over drie velden, waarvan een veld met gedeeltelijke verlichting, een moderne kleedaccommodatie en een ruime kantine. Verder werden voor de eerste keer in de geschiedenis van de vereniging reclameborden geplaatst langs het hoofdveld.
Op 26 mei 1974 werd het nieuwe sportcomplex officieel geopend door loco-burgemeester H. Jongen en ingezegend door pastoor Vliegen. 

Was het de inspiratie van het nieuwe sportcomplex of toch de voetbalkunsten van het eerste elftal? Echter een ding was duidelijk, in het seizoen 1974-1975 werd het eerste elftal, na een nek aan nek race met Abdissenbosch, onder leiding van trainer Pierre Kusters kampioen in de 1e klasse van de afdeling Limburg en was de vereniging na een jaar van afwezigheid weer terug in de 4e klasse van de KNVB. 

In 1975 bleek al dat onze kleedaccommodatie ontoereikend was en er werden dan ook plannen ontwikkeld om de accommodatie uit te breiden met twee kleedlokalen en een vergaderruimte. 

De hoogte- en dieptepunten in de zeventiger jaren
In het seizoen 1975-1976 werden twee elftallen kampioen. Het tweede elftal promoveerde naar de 1e klasse van de afdeling Limburg en het vijfde elftal werd ongeslagen met slechts een verliespunt ook kampioen. Het seizoen 1976-1977 was er een van wisselvalligheden. Op sportief gebied een dieptepunt. Het tweede, derde en vierde elftal degradeerden namelijk. Daar tegenover stond de geplande uitbreiding van de accommodatie met twee kleedlokalen en een vergaderruimte. Tijdens een open dag werd deze uitbreiding officieel in gebruik genomen. In het seizoen 1977-1978 keerde het tweede elftal weer terug in de 1e klasse van de afdeling Limburg na een 1-0 overwinning in de beslissingswedstrijd tegen Kakertse Boys 2 op het terrein van Kolonia. In juli 1978 overleed Leo Schreijen. Leo verzorgde onze accommodatie en was tevens president van de carnavalsvereniging. Zijn heengaan was een groot verlies voor RKTSV.

1980-1990

RKTSV 50 jaar
In 1980 werd het vijftig jarig bestaansfeest gevierd. Jubilarissen tijdens dit jubileum  Jup Hanssen (50 jaar) en Nol Lataster en Hein Menten (beiden 40  Ook op sportief gebied waren er successen. Het eerste elftal was samen met Waubachse Boys op de eerste plaats geëindigd in de 4e klasse C. In een halve moesten de drie clubs gaan uitmaken wie kampioen zou worden en daardoor rechtstreeks zou promoveren naar de 3e klasse. De uitwedstrijd bij Sylvia eindigde in een gelijkspel en de thuiswedstrijd tegen Waubachse Boys, welke door 4000 werd bijgewoond, eindigde in een 1-1 gelijkspel. Waubachse Boys werd door dit kampioen en RKTSV, dat 18 wedstrijden op rij niet had verloren, eindigde op de tweede plaats en moest nacompetitie spelen voor nog een extra plek in de 3e klasse. 

Met RKMVC, IVS en VNB moest nu de strijd worden aangebonden. Waarschijnlijk had de competitie en de extra competitie voor het kampioenschap te veel kracht gekost. VNB was uiteindelijk de sterkste en promoveerde naar de 3e klasse. Het tweede elftal werd dit seizoen wel kampioen en promoveerde naar de reserve 2e klasse van de KNVB. De successen op het veld en het 50 jarige jubileum waren voor de gemeente Kerkrade reden om het eerste elftal af te vaardigen naar het Vierstedentoernooi in Winchester in Engeland. Met de Fair Play cup op zak kwam het eerste elftal terug uit Engeland. Dankzij onder andere de financiële geste van het feestcomité 50 jaar RKTSV en de vrijwillige werkzaamheden van enkele leden van de vereniging, werd de accommodatie uitgebreid met een bestuurskamer met werkruimte en een tweede scheidsrechterslokaal. In het seizoen 1980-1981 werden het derde en het zesde elftal kampioen en het tweede en het zevende elftal eindigden op de tweede plek van de ranglijst. Het eerste elftal drong door tot de 5e ronde van het bekertoernooi van de KNVB. Hoofdklasser EHC uit Hoensbroek wipte RKTSV met een 0-2 zege uit de beker.

De eerste officiële sponsor van RKTSV
In 1982 kreeg RKTSV voor het eerst in het bestaan van de vereniging een sponsor. Norholl Scanelement, een Noorse kozijnenfabrikant met een vestiging aan de Schaesbergerstraat te Terwinselen, sloot een driejarig sponsorcontract af met RKTSV. Het eerste en het tweede elftal gingen in tenues spelen met de sponsornaam erop.


De groei van de vereniging in de jaren tachtig
De vereniging bleef groeien. In het seizoen 1983-1984 nam de vereniging met maar liefst acht seniorenteams deel aan de competitie, vijf teams op zondag en drie op zaterdag. Dit was tevens een reden om het bestuur uit te breiden. Vanaf 1985 kende de vereniging veel ups en downs. In het seizoen 1985-1986 werd het vierdeklasserschap van het eerste elftal op het nippertje veilig gesteld. Het seizoen erna moest er zelfs een beslissingswedstrijd aan te pas komen om het vierdeklasserschap te continueren. Op het terrein van Chevremont werd voor 1200 toeschouwers met 1-0 gewonnen van Sylvia. Het gouden doelpunt werd vlak tijd gescoord door Theo van der Horn. Het vierde elftal werd kampioen en promoveerde naar de 2e klasse van de afdeling Limburg. Voorzitter Frits Hanssen gaf te kennen dat hij zijn functie ter beschikking stelde om plaats te maken voor jong bloed binnen het bestuur. Jacq Storms volgde Frits Hanssenop als voorzitter. Tijdens de jaarvergadering van 28 augustus 1987 werd Frits Hanssen benoemd tot ere-voorzitter.

Wederom degradatie naar de afdeling Limburg
Het seizoen 1987-1988 was sportief gezien een rampjaar. Had het eerste elftal de voorgaande twee seizoenen het vierdeklasserschap met veel bloed, zweet en tranen kunnen veilig stellen, dit seizoen viel er niets te redden en degradeerde men naar de afdeling Limburg. Het derde elftal degradeerde eveneens en wel van de 2e naar de 3e klasse van de afdeling Limburg. Ondanks deze sportieve tegenslagen was er ook goed nieuws. Onder de bezielende leiding van de kersverse ere-voorzitter Frits Hanssen werd een nieuwe dubbele kleedruimte bijgebouwd. Tevens werden alle kleedlokalen voorzien van nieuwe douches. 

In het seizoen 1988-1989 degradeerde het tweede elftal van de reserve 2e klasse van de KNVB naar de 1e klasse van de afdeling Limburg. In december 1989 werd de vereniging opgeschrikt door het plotselinge overlijden van Nico Mommers, bestuurslid en tevens president van de carnavalsvereniging. Tijdens de kerstviering werd afscheid genomen van Huub Kroon, die 10 jaar lang de terreinen en kleedlokalen had verzorgd. Tot zijn opvolger werd Hein Menten benoemd.

1990-2000

Een markante persoon ontvalt de vereniging
In maart 1990 overleed Jup Hanssen. Hij zou een van de jubilarissen zijn tijdens het 60 jarige bestaansfeest van de vereniging in mei van datzelfde jaar. Hij was de enige die vanaf de oprichting steeds lid was geweest van de vereniging, eerst als spelend lid en later werkzaam in vele functies binnen de vereniging. Een markante persoon ging verloren voor de vereniging.

Het diamanten jubileum
Tijdens de feestvergadering bij gelegenheid van het 60 jarig bestaan van de vereniging werd door burgemeester J. Mans van Kerkrade de eremedaille in zilver, verbonden aan de Orde van Oranje Nassau uitgereikt aan de jubilarissen Nol Lataster (50 jaar lid) en Hub Hollanders(30 jaar lid en bestuurslid). Als uitvloeisel van het 60 jarig bestaansfeest werd er in juli op het sportveld van de abdij Rolduc een wedstrijd gespeeld tegen eredivisionist Willem II uit Tilburg. Deze wedstrijd eindigde in een 8-0 nederlaag. Eind juni 1990 overleed Wiel Feller. Hiermee verloor de vereniging in een kort tijdsbestek wederom een echte verenigingsman die tijdens zijn lidmaatschap vele functies binnen de vereniging had uitgeoefend.

De succesvolle jaren negentig
Nog voordat het seizoen 1990-1991 was begonnen, was trainer Richard Kikken na een conflict al opgestapt. Pierre Kusters, die eerder al bij RKTSV succesvol werkzaam was
geweest, maakte het seizoen af. Aan het einde van het seizoen 1991-1992 keerde het eerste elftal, na vier jaar in de afdeling Limburg te hebben gespeeld, terug naar de 4e klasse van de KNVB. Verantwoordelijk voor dit succes was trainer Herman Goedkoop. Onder zijn leiding werd na een felle concurrentiestrijd met Wijnandia en Kakertse Boys het kampioenschap behaald. 

Daarnaast werd spits Maurice Schreijen met 25 gescoorde doelpunten gekroond tot winnaar van het Marathon Topscorerklassement van Kerkrade.

De oprichting van de supportersvereniging
Op 23 juni 1992 werd de supportersvereniging opgericht. De eerste bestuursleden waren Sjo Soomers (voorzitter) en Mia Houben (secretaresse/penningmeesteres). Het hoofddoel van de supportersvereniging is: het steunen van alle geledingen binnen de vereniging in materiële zin. In oktober 1994 werden het tweede en het derde veld geëgaliseerd en werd er een nieuwe ballenvanger geplaatst op het derde veld. Bovendien stelde de gemeente Kerkrade een bedrag van fl. 29.000,00 ter beschikking voor de aanleg van een nieuwe lichtinstallatie op het tweede veld. In december 1994 boekte het eerste elftal in de thuiswedstrijd tegen Kakertse Boys een 10-0 monsterzege. Rene Meerman nam hierbij vijf en Roger Körver vier doelpunten voor zijn rekening. In datzelfde seizoen vond in maart 1995 een onvermijdelijke trainerswissel plaats. Trainer Hub Luijten moest vertrekken en werd opgevolgd door Jo Klein. Onder de leiding van ad interim trainer Jo Klein werd de nacompetitie gehaald. Hierin werd afgerekend met Laura (0-0) en Centrum Boys (2-0). In de finalewedstrijd van de nacompetitie werd op Hemelvaartsdag 25 mei 1995 op het terrein van EHC met 4-2 gewonnen van RKDFC. Na een miserabele competitiestart (twee punten uit de eerste vijf competitiewedstrijden) keerde het eerste elftal na een afwezigheid van 34 jaar weer terug in de 3e klasse van de KNVB. 

Tijdens de voorbereiding op het seizoen 1996-1997 werd het eerste elftal winnaar van de Land van Rode Cup na een 4-2 overwinning in de finale op FC Gracht. Ook de Carbooncup mocht in de prijzenkast worden gezet. Na een 1-1 stand in de reguliere speeltijd tegen Bekkerveld, was het eerste elftal koelbloediger in het nemen van strafschoppen waardoor de Carbooncup mee naar Terwinselen ging. In de competitie wist het eerste elftal een periodetitel voor zich op te eisen. In de nacompetitiewedstrijden tegen Spaubeek en Voerendaal was men echter kansloos. In juni 1998 nam Andris Hanssen de voorzittershamer over van Jacq Storms.

In het seizoen 1998-1999 moest trainer Hub van Weijde als gevolg van tegenvallende resultaten al in oktober plaatsmaken voor Jo Klein. Jo Klein wist het eerste elftal echter niet te behoeden voor degradatie, waardoor het eerste elftal weer afdaalde naar de 4e klasse. 

2000-2010

De poort naar de derde klasse blijft gesloten
In de seizoenen 1999-2000 en 2000-2001 was het eerste elftal dicht bij een teugkeer naar de 3e klasse, maar in het zicht van de haven strandde men steeds. In het seizoen 1999-2000 werd onder leiding van trainer Hub Scholten een periodetitel behaald en in de nacompetitie werd er afgerekend met Schinveld en Weltania. De finalewedstrijd van de nacompetitie op het terrein van RKONS ging in de slotminuten met 2-3 verloren tegen Sylvia. In het seizoen 2000-2001 hetzelfde verhaal. Na het behalen van wederom een periodetitel werd er in de eerste ronde van de nacompetitie afgerekend met VV Puth. In de tweede ronde van de nacompetitie was Weltania een maatje te groot, waardoor de promotiedroom weer als een zeepbel uiteen spatte.

Inzegening hoofdveld
Tijdens de op 25 november 2000 in de kantine gehouden jubilarissenavond, werd het hoofdveld ingezegend door pastoor Salden.

Het vrouwenvoetbal doet zijn intrede bij RKTSV
Aan het einde van het seizoen 2000-2001 maakte het complete vrouwenteam van VV Heilust inclusief technische staf de overstap naar RKTSV. De voornaamste beweegreden hiervoor was dat de speelvelden en de accommodatie van VV Heilust niet eerste klasse waardig waren. Het vrouwenteam van VV Heilust was het afgelopen seizoen kampioen geworden in de 2e klasse en gepromoveerd naar de landelijke 1e klasse en had daarnaast beslag weten te leggen op de Limburgse beker. RKTSV was blij met de komst van de vrouwen van buur VV Heilust. In het seizoen 2001-2002 debuteerde het eerste vrouwenteam met een prima vierde plaats in de landelijke 1e klasse en werd het tweede herenelftal kampioen in de reserve 4e klasse en het vijfde herenelftal in de reserve 6e klasse.

De verenigingstopscorer bokaal
Aan het einde van het seizoen 2001-2002 werd voor de eerste keer de verenigingstopscorer bokaal uitgereikt en wel aan vierde elftalspeler Niels de Boer, die in het voorbije seizoen 24 keer
het vijandelijke doel had getroffen.

De eerste officiële wedstrijd bij kunstlicht
Op zaterdagavond 16 november 2002 werd de nieuwe lichtinstallatie op het tweede speelveld officieel in gebruik genomen. Voor het eerste werd er in de clubhistorie een competitieduel bij kunstlicht afgewerkt. In deze wedstrijd versloeg het eerste elftal VV Heilust met 5-1.

Eindelijk weer terug in de derde klasse
Na een verblijf van elf jaar in de vierde klasse werd in het seizoen 2002-2003 onder leiding van trainer Rob Ramaekers de promotie naar de 3e klasse bewerkstelligd. In de laatste wedstrijd van het seizoen was in de thuiswedstrijd tegen naaste concurrent VV Chevremont een gelijkspel voldoende om de kampioensvlag te mogen hijsen.

Drama in de geschiedenis van RKTSV
Op vrijdag 26 maart 2004 deed zich een drama voor op het sportcomplex. Tijdens de training van de lagere elftallen zakte de 35 jarige leider van het derde elftal Paul Schlangen in elkaar en overleed op het trainingsveld aan een hartstilstand. Reanimatie door twee leden van de vereniging mocht niet meer baten. Naast dit menselijke drama, vielen de prestaties op het veld ook tegen. Het eerste elftal moest,na verlies in de na competitie tegen UOW’02, weer de gang terugmaken naar de 4e klasse. Op 17 maart 2005 overleed ere-voorzitter Frits Hanssen en moest de vereniging afscheid nemen van een persoon die een onuitwisbare indruk had achtergelaten binnen de vereniging.

RKTSV in een feestroes
Het seizoen 2004-2005 mag gerust het “Wonder van RKTSV” worden genoemd. Na een seizoen vol hoogte- en dieptepunten mocht het eerste elftal zich op de laatste speeldag onverwacht tot kampioen laten kronen. Op eigen veld werd VV Gulpen met 2-0 verslagen terwijl koploper Rood Groen VC onverwacht puntverlies leed bij staartploeg VV Wijlré. De jonge ploeg van trainer Guus Vrancken verloor slechts vier wedstrijden en kreeg slechts twaalf doelpunten tegen. 

Verder werd het vijfde elftal ongeslagen kampioen en veroverde het eerste vrouwenteam de Limburgse districtsbeker. Enige smet op al deze triomfen was het feit dat het eerste vrouwenteam de beslissingswedstrijd voor promotie naar de Hoofdklasse kansloos met 5-1 verloor van RKHVV uit Huissen. Op 27, 28 en 29 mei werd in het feestpaviljoen op het sportcomplex een sprankelend jubileumfeestweekeinde gevierd met als absoluut hoogtepunt de op zaterdag 28 mei gehouden jubileumavond “Hey Kölle”. 

Het jubileum kreeg nog een extra feestelijk tintje doordat de leden Wiel Hakens, Paul Coonen en Ger Manderveld tijdens de jubileumreceptie door loco-burgemeester Peter Thomas werden benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau. Ter afsluiting van het jubileum werd er in juni een wedstrijd gespeeld tegen Roda JC. Voor 2000 toeschouwers speelde het eerste elftal een verdienstelijke wedstrijd en werd er een kleine 0-3 nederlaag geleden.

Nog meer kampioenschappen en promoties
In het seizoen 2005-2006 werd het tweede vrouwenteam kampioen in de vijfde klasse en in het seizoen 2006-2007 werd het tweede herenelftal kampioen in de reserve 3e klasse en promoveerde het eerste vrouwenteam, na winst in de promotiecompetitie op DSE en The Knickerbockers, naar de landelijke Hoofdklasse. 

Tijdens de jaarvergadering van 3 november 2006 stelde Andris Hanssen zich niet meer herkiesbaar als voorzitter en werd hij opgevolgd door Frans Handels.

Kunstgras bij RKTSV
Tijdens de zomerpauze in 2007 werd er gestart met de aanleg van kunstgras op het tweede speelveld. Na de oplevering in september bleek echter dat er enkele verkeerde banen kunstgras waren gelegd, waarbij er verschil was in de dichtheid van het kunstgras. Nadat deze banen waren uitgewisseld kon het kunstgrasveld officieel in gebruik worden genomen.

Renovatie en uitbreiding van kleedaccommodatie
In 2008 werd onder leiding van oud-voorzitter Andris Hanssen gestart met de renovatie van alle kleedlokalen. Daarnaast werden er twee nieuwe kleedlokalen aangebouwd en werd er een nieuwe kleedruimte voor de scheidsrechter en een opslag annex wasruimte gerealiseerd. Al deze werkzaamheden werden in eigen beheer uitgevoerd met de hulp van vele vrijwilligers.

Veel ups en downs
Op sportief gebied waren er veel hoogte- en dieptepunten. In het seizoen 2008-2009 degradeerden zowel het eerste als het tweede elftal naar respectievelijk de 4e klasse en de reserve 3e klasse. Het eerste vrouwenteam daarentegen, dat als satellietclub fungeerde van het vrouwenteam van Roda JC, keerde na degradatie een seizoen eerder weer terug naar de Hoofdklasse. In de promotiecompetitie waren de meiden van trainer/coach Patrick Otten te sterk voor FC Berghuizen (0-0), SC ’t Zand (4-2) en DTS’35 (3-2). In augustus 2009 overleed erebestuurslid Hub Hollanders die bijna 50 jaar lid van de vereniging was, waarvan 37,5 jaar lang onafgebroken als lid van het dagelijks bestuur. In het seizoen 2009-2010 keerde het eerste elftal onder leiding van trainer Hans van Tussen-broek via de nacompetitie, waarin RKUVC en RKVVL/Polaris werden uitgeschakeld, weer terug naar de 3e klasse.

2010-2020

Een clubrecord
Op 20 februari 2011 vestigde John Hollanders een absoluut clubrecord. In de wedstrijd Sportclub’25 4 – RKTSV 4 speelde John namelijk zijn 717e officiële wedstrijd in het tenue van RKTSV. Hiermee verbeterde hij het clubrecord van 716 wedstrijden dat jarenlang op naam van Jo Knuth had gestaan. In het seizoen 2010-2011 moest het derde elftal in verband met spelerstekort uit de competitie worden gehaald en promoveerde het eerste vrouwenteam naar de nieuw te vormen Topklasse.

Internationaal oefenduel op ons sportcomplex
Op 8 juli 2011 speelde het Cypriotische AEK Larnaca, dat voor het tweede jaar een trainings-stage ter voorbereiding op de competitie op ons sportcomplex afwerkte, een oefenduel op ons hoofdveld tegen eredivisionist ADO Den Haag.

RKTSV-voetbalplaatjes spaaractie bij supermarkt PLUS
In augustus 2011 werden alle actieve leden, trainers, leiders, bestuursleden en vrijwilligers gefotografeerd voor de grote voetbalplaatjes spaaractie van supermarkt PLUS. Bij deze spaaractie, die eind oktober van start ging en acht weken duurde, ontving ieder lid van RKTSV bij aankoop van € 15,00 boodschappen bij PLUS-Meijers-Geurts te Heerlerbaan en PLUS-Paes te Bleijerheide een gratis setje speciale RKTSV-voetbalplaatjes. Het was een rage om de RKTSV-verzamelalbum met de in totaal 215 plaatjes zo snel mogelijk compleet te krijgen.

Het seizoen met een lach en een traan

Het seizoen 2011-2012 kende diverse hoogte- en dieptepunten. Een van de hoogtepunten was dat het vrouwenteam in het eerste jaar van de nieuw gevormde Topklasse van het Nederlands vrouwenvoetbal met grote afstand op de concurrentie de titel binnen haalde en zich tot algemeen amateurkampioen van het Nederlandse vrouwenvoetbal mocht laten kronen.

Een ander hoogtepunt was dat John Hollanders op 6 april 2012 zijn 750e officiële wedstrijd voor RKTSV speelde. Deze jubileumwedstrijd had een speciaal tintje. John maakte namelijk op 52e jarige leeftijd zijn comeback in het eerste elftal. In de nog resterende vijf minuten van het eerder gestaakte competitieduel RKTSV 1-Simpelveld 1 werd John door hoofdtrainer Marco Janssen opgesteld om de 750 vol te maken.

Einde van het vrouwenvoetbal

Het dieptepunt was dat in mei 2012 het complete vrouwenteam overstapte naar Fortuna Sittard omdat de hoge reiskosten, die het vrouwenvoetbal op topniveau met zich meebrengt, niet meer door de vereniging konden worden opgebracht. Hierdoor kwam er na elf seizoenen een einde aan het vrouwenvoetbaltijdperk binnen onze vereniging.

Bijna drie degradaties op rij en een komen en gaan van trainers

Medio november 2011 werd er in goed onderling overleg afscheid werd genomen van hoofdtrainer Roger Knarren. De teleurstellende resultaten in deze nog prille competitie waren hier mede debet aan. Als opvolger werd oud speler Marco Janssen aangesteld. Deze trainerswissel had niet het gewenste effect, want het eerste elftal moest na twee seizoenen de weg weer terug maken naar de vierde klasse. Het seizoen erna moest de gifbeker weer helemaal worden leeggedronken. Onder trainer Tayeb Labyed, die in maart 2012 door het bestuur op non-actief werd gezet, en zijn opvolger Aloys Vliegen volgde degradatie naar de vijfde klasse. Het was nog nooit eerder in de historie van de club voorgekomen dat ons eerste elftal twee seizoenen op rij op de slotdag van de competitie de rode lantaarn in haar bezit had en daarnaast werden er met uitzondering van het seizoen 1956-1957, waarin ons eerste elftal uit de Tweede klasse degradeerde, nog nooit zo weinig winstpunten behaald. In het seizoen 2013-2014 werd een derde opeenvolgende degradatie ternauwernood afgewend. In een beslissingswedstrijd op het terrein van VV Voerendaal werd op 8 mei 2014 met 3-2 gewonnen van IBC’03 en werd het vijfde klasse schap veilig gesteld en hiermee een debacle voorkomen.   

Combinatieteams en terugkeer naar de vierde klasse 

Door een gebrek aan voldoende jeugdspelers in de twee oudste leeftijdscategorieën hebben de  A- en B-teams van onze vereniging in de seizoenen 2013-2014 en 2014-2015 combinatieteams gevormd met de leeftijdsgenoten van FC Kerkrade-West. Ook het derde seniorenteam kampte met een tekort aan spelers, waardoor er in het seizoen 2013-2014 een combinatieteam werd gevormd met het vierde elftal van SV Simpelveld.

Het eerste elftal werd op de laatste speeldag van het seizoen 2014-2015 onder leiding van trainer Aloys Vliegen kampioen en keerde hiermee terug naar de vierde klasse.

Jubileum veteranenafdeling

Op 20 juni 2015 vierde de veteranenafdeling haar gouden bestaansfeest met een onderlinge voetbalwedstrijd, reünie en feestavond.