Wedstrijdverslag: RKTSV JO10-1 – KVC Oranje JO10-1 7 – 4
Op een stralende zaterdagochtend op Sportcomplex Terwinselen lag het veld erbij alsof het speciaal geboend was voor een kampioenswedstrijd. De zon scheen, de lucht was blauw en het kampioenschap lonkte. RKTSV JO10-1 stond op het punt om zich officieel tot kampioen te kronen. Eén verloren wedstrijd dit seizoen, de rest overtuigend gewonnen. Alleen KVC Oranje JO10-1 stond nog tussen hen en het feest in.
De sfeer was ontspannen, de jongens hadden er zin in. De trainers hadden de opstelling wat omgegooid: Tahyr en Senn Duijsens vormden het verdedigingsduo, Sam Reijnen stond op het middenveld, en voorin begonnen Adam Benyahia en Naud Niessen, met Skye Essers op links en Milan Couvee op zijn vertrouwde rechterflank. Jomar “Jomario” Mathieu was na blessureleed weer van de partij, en Levi Hendriks stond als vanouds achterin te dirigeren.
KVC bleek weinig zin te hebben in verzorgd voetbal. Op één speler na, die met wat slimme acties RKTSV af en toe wat lastig wist te maken, was het vooral lange halen snel thuis. Veel dreiging kwam daar niet uit voort, al maakte het het spel soms wat rommelig. Maar RKTSV liet zich niet van de wijs brengen.
Doelpunten, kracht en karakter
Adam Benyahia trapte het balfeest af met twee loepzuivere vrije trappen, strak in de hoek en onhoudbaar. Hij raakte zelfs nog de lat. Oefening baart kunst – en Adam bewijst dat wekelijks.
Jomar Mathieu kwam twee keer oog in oog met de keeper, maar schoot recht tegen hem aan. Hij bleef echter onvermoeibaar aandringen, en met een goede actie scoorde hij alsnog zijn verdiende goal. Een mooi moment na zijn blessure.
Skye Essers zat niet helemaal lekker in de wedstrijd. De bal wilde niet altijd mee, de ruimtes waren klein, maar toch stond hij daar weer op het juiste moment. Wederom een doelpuntje meegepikt, want een echte spits hoeft geen 10 te spelen om te scoren.
Milan Couvee had een tegenstander die meer oog had voor hem dan voor de bal. Maar dat boeide Milan weinig. Met een venijnig hard schot in de korte hoek liet hij de keeper kansloos. Simpelweg goed afgemaakt.
Tahyr stond weer als een huis achterin, zoals we hem kennen. Maar vandaag deed hij er een schepje bovenop. Met een denderende rush langs de zijlijn stormde hij op het doel af, kapte naar binnen en knalde de bal met geweld in de korte hoek. Een verdediger met een neusje voor doelpunten? Zeker weten.
Senn Duijsens werd de hele wedstrijd dubbel gedekt door oud-teamgenoten. Ze plakten aan hem vast als stickerkaarten. Maar Senn zou Senn niet zijn als hij zijn moment niet zou pakken. En wat voor één: in de allerlaatste seconde kreeg hij een perfecte uittrap van Vin “Super De Lux” Lux en tikte hij de bal met een geniale hakbal over de keeper. Een wereldgoal. Messi zou applaudisseren.
Spelers die het verschil maken (ook zonder te scoren)
Naud Niessen werkte zich de longen uit het lijf. Hij stoorde, liep, dribbelde en liet met mooie passeeracties zien waarom hij zo gevaarlijk is. Helaas kwam hij vandaag net niet in scoringspositie, maar zijn bijdrage aan het team was groot.
Sam Reijnen speelde sterk op het middenveld. Hij had een paar goede combinaties in huis en probeerde met zijn befaamde schot het doel te vinden. Helaas stond er precies een teamgenoot op de lijn, die de bal met z’n voet van een zeker doelpunt afhield. Pech voor Sam, maar zijn spel stond als een huis.
Levi Hendriks straalde weer ouderwetse rust uit. Zijn directe tegenstander had niets te vertellen. Levi schakelde hem feilloos uit en speelde de bal telkens goed in de voeten van de aanvallers. Soms schoof hij zelf door, maar meestal koos hij precies het juiste moment om het spel van achteruit op te bouwen. Slim, rustig, betrouwbaar – alles wat je van een verdediger verlangt.
Vin “Super De Lux” Lux had weinig werk, maar wát hij deed, deed hij goed. Hij straalde rust uit, voetbalde goed mee en zorgde met zijn uittrap voor de assist van de dag. Vin is niet alleen een keeper, hij is een meevoetballende strateeg. De stille kracht die elke kampioensteam nodig heeft.
Conclusie: kampioenswaardig tot de laatste minuut
Het was geen galawedstrijd. Geen tiki-taka of wereldvoetbal. Maar RKTSV JO10-1 liet zien dat ook rommelige potjes gewonnen kunnen worden met karakter, slimheid en teamgeest. Zelfs op 70% was het verschil duidelijk. En dat is wat kampioenen kenmerkt: ze winnen óók op dagen dat het even wat stroever loopt.
Het kampioenschap is daarmee dik verdiend. Een team vol kwaliteit, inzet, plezier en – als het moet – een hakbal om van te dromen.
Maurice Essers