Met een volledig elftal aan de aftrap had RKTSV JO10-1 een luxeprobleem: vier wisselspelers, iets waar de trainers normaliter niet snel over klagen. Maar vandaag draaide het niet alleen om de breedte in de selectie, het draaide vooral om een overtuigende overwinning tegen KVC-Oranje, de oude club van Senn. Een duel met extra lading, en dat was vanaf de eerste minuut merkbaar.
Sterk Begin, Matig Samenspel
RKTSV begon fel, met veel energie en de duidelijke intentie om KVC vanaf het eerste fluitsignaal onder druk te zetten. En dat resulteerde al snel in een reeks doelpunten. Senn was bijzonder gedreven tegen zijn oude club en liet dat merken met een hattrick. Adam voegde er één aan toe, net als Skye, terwijl Milan tweemaal het net vond. Jomar completeerde de achtklapper.
Toch was de stemming langs de lijn minder juichend dan de score deed vermoeden. Waar RKTSV normaal gesproken bekend staat om vloeiend combinatiespel en snelle balcirculatie, leek het vandaag alsof er een interne dribbelcompetitie was uitgeschreven. Sommige spelers deden zichtbaar hun best om hun nieuwste voetbalschooltrucjes te etaleren, helaas vaak zonder enig praktisch nut. Een pirouette, een dubbele schaar, een schijnbeweging zonder tegenstander in de buurt—het was allemaal te bewonderen. Het enige wat ontbrak, was een jury langs de zijlijn met bordjes om de uitvoering te beoordelen.
De trainers keken het met lede ogen aan. Waar normaal gesproken teamspel de basis vormt van dit RKTSV-team, leek de individualistische flair van sommige spelers vandaag het collectief te nekken. Dat er “techniektraining” gevolgd wordt, is duidelijk te zien. Maar dat techniek in dienst moet staan van het team, lijkt een les die nog niet op het programma van de voetbalschool staat.
Veel Wissels, Veel Positiewisselingen
Door de vele wisselmogelijkheden kwamen spelers op verschillende posities terecht, wat zowel verdedigend als aanvallend zijn impact had. Achterin werd vandaag veel werk verzet door Levi Hendriks, Sam Reijnen, Tahyr en zelfs Naud Niessen en Skye Essers, die hun verdedigende taken serieus namen en de defensie ondersteunden waar nodig. Levi Hendriks, normaal al een solide kracht achterin, hield de linie strak, terwijl ook Sam Reijnen zich als een rots in de branding toonde.
Aanvallende impulsen kwamen vooral van Senn Duijsens en Milan Couvee, die het team telkens vooruit wisten te stuwen. Skye en Naud werden niet alleen verdedigend ingezet, maar kregen ook kansen voorin. Jomar en Adam waren met hun spelinzicht en rust vooral terug te vinden op het middenveld, waar zij de balans probeerden te bewaken. Ondertussen stond keeper Vin Lux als betrouwbare sluitpost in het doel, maar was kansloos bij de drie tegentreffers.
Complimenten aan KVC-Oranje
Ondanks het kwaliteitsverschil tussen beide teams wist KVC-Oranje het maximale uit de wedstrijd te halen. Met beperkte middelen en een simpele maar effectieve speelwijze bleven ze lang in de wedstrijd en wisten ze zelfs drie keer het net te vinden. Toch was het duidelijk dat ze zonder hun voormalige sterspeler Senn geen schijn van kans hadden. Zijn overstap naar RKTSV had ervoor gezorgd dat KVC vandaag vooral achter de feiten aanliep.
Opa Cor Ziet Het Anders
Niet iedereen deelde echter de mening van de trainers. Opa Cor, inmiddels een vaste analist langs de lijn, zag het allemaal heel anders. Volgens hem speelde RKTSV helemaal niet slecht en was het vooral de “oude garde” langs de zijlijn die er geen verstand van had. “Vroeger was het veld kleiner en de ballen zwaarder,” mompelde hij. “Toen speelden we pas écht voetbal!” Zijn analyse werd kracht bijgezet door wilde armgebaren en af en toe een verontwaardigde blik richting de trainers, die volgens hem veel te kritisch waren.
Werk Aan De Winkel
Ondanks de 8-3 overwinning voelde de wedstrijd als een gemiste kans. De trainers wisten dat dit team veel meer in zich heeft en dat een overwinning niet alleen in cijfers, maar vooral in kwaliteit behaald moet worden. Het talent is aanwezig, de individuele klasse is onmiskenbaar, maar het succes van RKTSV ligt in het collectief.
Volgende wedstrijd: minder circusacts, meer samenspel. Want winnen met 8-3 is mooi, maar winnen als team is beter. Al zal opa Cor daar vast weer een andere mening over hebben.
Maurice Essers.